لوکوپلاکیا ، تکه های سفید یا خاکستری ریزی است که روی زبان ، قسمت داخلی گونه یا کف دهان به وجود می آید. این تکه های سفید یا خاکستری ، واکنش دهان به تحریک دائمی غشای مخاطی دهان است.
همچنین ، تکه های لوکوپلاکیا می توانند در ناحیه تناسلی زنان نیز ظاهر شوند. علت اصلی این بیماری ، ناشناخته است.
کلنی و زنجیره های به هم پیوسته لوکوپلاکیا ممکن است در هر سنی در بدن فرد ظاهر شوند اما اکثرا در افراد بالغ مشاهده می شوند.
نوعی دیگر از لوکوپلاکیا نیز وجود دارد که به آن لوکوپلاکیای مودار می گویند. منشا این بیماری ، ویروسی به نام اپشتین بار است که فقط در افراد مبتلا به HIV دیده می شود. نقص سیستم ایمنی در ابتلا به این بیماری نقش دارد.
در قسمت بعدی نشانه های این بیماری را بررسی می کنیم.
علائم بیماری زبان لوکوپلاکیا روی زبان ، لثه ها ، سقف دهان یا داخل گونه های فرد بیمار ظاهر می شوند ، ویژگی های ظاهری این بیماری عبارتند از:
این کلنی ممکن است طی هفته ها و ماه ها به آرامی شکل بگیرد و تغییر کند و معمولا دردی ندارد ، اما ممکن است به لمس ، گرما ، غذا های پر ادویه یا سایر عوامل تحریک کننده حساس باشد.
دانستن دلایل این بیماری کمک می کند تا از ابتلا به بیماری زبان لوکوپلاکیا پیشگیری کنید و این عوامل محرک را از زندگی خود تا حد امکان حذف کنید. ابتلا به بیماری لوکوپلاکیا دلایل مختلفی دارد که بعضی از آن ها عبارتند از:
در صورت مشاهده هر یک از موارد زیر به دندانپزشک یا پزشک مراجعه کنید:
دندانپزشک ممکن است هنگام معاینه دهان و دندان به بیماری زبان لوکوپلاکیا شک کند، اما این امکان وجود دارد برای رد سایر دلایل از جمله سرطان دهان ، نمونه برداری کند. در حین انجام نمونه برداری ، تکه کوچکی از بافت ناحیه دهان یا زبان برای بررسی در آزمایشگاه برداشته می شود. پیش از انجام نمونه برداری ، حتما ناحیه دهان یا زبان را بی حس می کنند تا دردی احساس نکنید.
برای درمان بیماری زبان لوکوپلاکیا باید ریشه و منشا اصلی آن از بین برود؛ یعنی باید عوامل محرک این بیماری را از زندگی خود حذف کنید یا کمتر از آن ها استفاده کنید. در ادامه راه های درمان لوکوپلاکیا را بررسی می کنیم:
اگر لوکوپلاکیا از نوع مودار باشد، باید حتما داروهای ضد ویروس مصرف کنید.
برای پیشگیری از این بیماری ، راهکار های زیر را حتما در سبک زندگی خود به کار بگیرید:
بتن نمایان یا اکسپوز یکی از مصالح ساختمانی است که روی سطح پایانی کار نمای خارجی ، یا داخلی و همین طور کف نصب می شود. پس از نصب پنل های اکسپوز یا بتن نمایان ، از مصالح یا پوشش دیگری استفاده نمی شود. پس ظاهر و کیفیت بتن اکسپوز اهمیت زیادی دارد.
مخلوط بتن روش های گوناگونی دارد. الزامی در مشخص کردن نسبت اختلاط بتن وجود ندارد و بسته به شرایط منطقه مورد نظر ، می توان از طرح های مختلفی استفاده کرد. طرح اختلاط بتن عملیات فنی محاسباتی است، اما به خاطر وحدت رویه در اختلاط بتن ، به طور معمول روند مشخصی را به کار می گیرند.
مواد تشکیل دهنده
مواد اصلی بتن اکسپوز همان مواد اولیه بتن معمولی شامل آب ، سیمان پرتلند یا غیرپرتلند و سنگ دانه یا همان ریزدانه های شن و ماسه هستند که با نسبت های متفاوتی باهم ترکیب می شوند؛ اما علاوه بر نسبت متفاوت مواد اولیه بین بتن معمولی و اکسپوز ، در ترکیب این بتن از مواد دیگری هم استفاده می شود که عبارت اند از:
روش های ساخت
تفاوت این دو روش ، قالب بندی در اجرای بتن نمایان است. قالب گذاری با اندازه های دل خواه ، به طراح کمک می کند ایده های مورد نظرش را به راحتی اجرایی کند. البته در بسیاری از طرح ها ، از بتن اکسپوز پیش ساخته هم استفاده می شود که اندازه ها و شکل های متنوعی دارد.
بتن اکسپوز ماهیت سردی دارد و از منظر بصری و همین طور فیزیکی ، سردی خاصی به فضا می دهد. بنابراین بهتر است متناسب با فضای مورد نظرتان به سراغ این بتن بروید. بتن نمایان در فضاهای زیادی کاربرد دارد که از آن جمله می توان به این موارد اشاره کرد:
البته بتن اکسپوز از تنوع زیادی برخوردار نیست، اما رنگ های گلاس شکل های مختلف بلوک ها و البته امکان چاپ طرح دل خواه روی آن ها ، گزینه های مختلفی برای انتخاب پیش روی مشتری قرار می دهند.
برای اجرای بتن نمایان باید تمهیدات خاصی به کار گرفته شوند تا سطح صاف ، زیبا و پرداخته شده ای به وجود بیاید. وجود تخلخل و پله در بتن ، از اختلال هایی است که در صورت بی توجهی ممکن است رخ بدهند.
برای اجرای بتن اکسپوز این شرایط باید رعایت شوند:
پس از اجرای دیوار یا کف با بتن اکسپوز ، درست مانند هر عملیات اجرایی دیگری ، ممکن است اشکالاتی به وجود بیایند. بنابراین ترمیم این بتن ، جزوی از فرایند اجرای آن است.
به طور کلی دو روش مؤثر در ترمیم این بتن وجود دارد. اول اینکه از درصدی سیمان سفید در مخلوط بتن ترمیم استفاده شود؛ دوم اینکه ملات ترمیمی دانه بندی شده و سطح نهایی ترمیم ، پرداخت و ساب شود.
در ترمیم بتن اکسپوز تطابق رنگی از اهمیت زیادی برخوردار است. اگر پس از باز شدن قالب مشاهده شود که بتن به صورت پله ای درآمده، با استفاده از ساب بتن باید آن را رفع کرد.
سازگاری با انواع آب و هوا
از مهم ترین مزایای بتن اکسپوز یا بتن نمایان ، سازگاری با انواع آب و هوا و شرایط جوی مختلف است. شاید کمتر ماده ای پیدا کنید که هم برای نقاط مرطوب و پرباران مناسب باشد، هم برای آب و هوای گرم و خشک و همین طور مناطقی که سرمای شدیدی دارند.
مقاومت بسیار بالا
مزیت دیگر این بتن ، مقاومت آن در برابر رطوبت ، آب و یخ زدگی است که موجب شده برای استفاده در کف استخرها و معابر هم استفاده شود. به ویژه مقاومت بسیار بالا در برابر نوسانات دمایی و عوامل فیزیکی ، شیمیایی و طبیعی ؛ بتن اکسپوز را به یکی از بهترین متریال های نمای دیوار داخلی ، کف ساختمان ، زیر ساخت بناها و …. تبدیل کرده است.
سایر مزایای آن عبارت اند از:
البته بتن اکسپوز مانند هر مصالح ساختمانی دیگری معایبی هم دارد. مهم ترین عیب این بتن را می توان در حسی جست و جو کرد که منتقل می کند. استفاده زیاد از این بتن با رنگ طبیعی ، ممکن است حس سردی و خشکی را در محیط القا کند.
یکی از بزرگ ترین معمارهایی که از بتن اکسپوز برای شکل دادن به هنر خود بهره می برند ، تادائو آندو ( Tadao Ando ) است. این معمار برجسته ژاپنی خود آموخته است و تقریبا در همه پروژه هایش، بتن نمایان ماده اولیه است.
آندو برای به دست آوردن بتن نرم تمیز و کامل، دقت زیادی در ساخت و قالب گیری فرم های بتنی می کند. اکثر پروژه های او در ژاپن هستند و به طور متمرکز در اوساک ا، جایی که به دنیا آمده و بزرگ شده است.
تادائو آندو علاوه بر ساختمان های مذهبی ، موزه ها ، ساختمان های تجاری ، اداری و مراکز خرید زیادی هم طراحی کرده است. البته حرفه او با طراحی و ساخت پروژه های مسکونی آغاز شد و وی را به شهرت رساند.
دیوار پرده ای یا کرتین وال ( Curtain wall ) عنوان روکشی است که برای محصور سازی بخش های داخلی ساختمان مورد استفاده قرار می گیرد. این دیواره در اصطلاح عامیانه ، پوست یا پوشش ساختمان نیز نام دارد. کرتین وال اغلب برای ساختمان های بزرگ و چندطبقه با طراحی مدرن مورد استفاده قرار می گیرند. این دیوار غیرسازه ای تنها وزن خود و بار های ناشی از باد ، زمین لرزه و … را تحمل و آنها را در نهایت به ساختمان اصلی منتقل می کند.
استفاده از کرتین وال در نمای خارجی ساختمان پدیده جدیدی نیست و به قرن ۱۹ بازمی گردد. البته اولین استفاده از کرتین وال در نمای خارجی ساختمان مربوط به سال های ۱۸۶۴ و ۱۸۶۶ است. پیتر الیس معمار و مهندس عمران اهل انگلستان اقدام به استفاده از دیواره های شیشه ای برای ساختمان های در دست ساخت خود در لیورپول کرد. این روش در سال ۱۹۳۰ تحتتاثیر عرضه بیشتر آلومینیوم در بازار به گزینه مقرون بصرفه تری برای ساخت دیوار های پرده ای تبدیل شد. آلومینیوم در اواخر قرن ۲۰ به صورت گسترده مورد استفاده قرار گرفت و امروزه به عنوان یکی از اصلی ترین مصالح شناخته می شود. امروزه به دلیل گسترش جنبش مدرنیستی کاربرد این دیوار ها در ساخت و ساز گسترش یافته است.
دیوار پرده ای شامل یک قاب آلومینیومی است که با کمک مواد مختلف پر و لعاب دار می شود. امکان استفاده از قاب چوبی به جای آلومینیومی نیز وجود دارد. اما در این شرایط مقاومت نمای خارجی کمتر شده و به عنوان عایق مناسب و کامل مطرح نیست. ماده پر کننده قاب صرف نظر از جنس آن شیشه نامیده می شود. گاهی پرکننده قاب یک یا ترکیبی از چندین ماده است. در انواع ترکیبی هسته آن از جنس پلی اتیلن ، پلی اورتان یا فلز انتخاب می شود. شیشه اولین ماده مورد استفاده در ساخت این دیواره ها است. این ماده به دو شکل شفاف ( Vision ) و مات و بدون دید ( Non-Vision ) به کار گرفته می شود.
یکی دیگر از رایج ترین پوشش مورد استفاده برای ساخت این دیوار ، آلومینیوم آنودایز شده است. در روش آنودایز کردن پوششی ضخیم از اکسید آلومینیوم به روش الکتروشیمیایی روی آلومینیوم ایجاد می شود. عایق بودن ، شفافیت ، مقاومت بالا در برابر خوردگی ، چسبندگی و محافظت از مشخصات این پوشش است. البته پاکسازی دوره ای برای برای جلوگیری از خوردگی و افزایش طول عمر پوشش آنودایز اهمیت دارد.
گاهی پوشش آنودایز شده آلومینیوم تحت تاثیر عوامل مختلف دچار خوردگی می شود. در این شرایط آنوداسیون مجدد یا تعویض پوشش ضرورت می یابد.
دیگر مصالح مناسب ساخت دیوار پرده ای ، فلزات سبک ، روکش هایی نازک از جنس آجر ، سنگ ، سفال و پلاستیک تقویت شده با الیاف است. علاوه بر انتخاب مواد باکیفیت و بادوام ، طراحی مناسب ، نصب صحیح و نگهداری منظم برای دستیابی به بهترین نتیجه الزامی است. نصب دیوار زمانی موفقیت آمیز به شمار می رود که با دیگر عناصر ساختمان (سقف ، دیوار و …) به خوبی ادغام شود.
نکته!!!
ضریب انتقال حرارتی آلومینیوم بالا است. در نتیجه قادر است مقدار زیادی از گرمای موجود در ساختمان را به بیرون منتقل کند. به این ترتیب جنس آلومینیوم در نگاه اول برای ایجاد چنین دیوار هایی مناسب نیست. روش های متنوعی برای جلوگیری از انتقال گرمای ساختمان توسط دیواره های آلومینیومی وجود دارد که افزودن معیار های حرارتی یکی از آنها است. افزودن پلی وینیل کلراید به میزان قابل توجهی هدایت گرمایی آنها را کاهش می دهد.
دیوار های پرده ای بر اساس نحوه ساخت به دو نوع تقسیم می شوند:
متداول ترین روش برای ساخت دیوار پرده ای ، سیستم استیک یا قطعه ای نام دارد. سیستم استیک متشکل از قطعات مختلفی است که در محل پروژه آماده و به یکدیگر متصل می شوند. برای ساخت ، پروفیل های افقی و عمودی در محل برش یافته و سپس روی بدنه ساختمان قرار می گیرند. پر کردن فریم های آلومینیومی توسط مصالح مورد نظر (شیشه ، فلزات سبک و …) مرحله پایانی کار است. امروزه بخش بزرگی از پروژه ها با این روش اجرا می شوند.
ساخت و مونتاژ بخش های مختلف دیوار های پرده ای نوع واحد در محل کارخانه انجام و پس از آماده سازی به محل پروژه منتقل می شود. ابعاد این قطعات به نحوی است که حمل و نصب آنها به آسانی انجام شود. البته به لحاظ اندازه محدودیت ۷۰-۵۰ فوتی برای این قطعات وجود دارد. نوع واحد در مقایسه با استیکی زمان نصب کمتری دارد. از طرفی کنترل کیفیت در آن به شکل بهتری و یکپارچه تری انجام می شود.
دیوار پرده ای به دلیل استفاده از مصالح سبک وزن ، هزینه های ساخت را کاهش می دهد. مصالح مورد استفاده به لحاظ رنگ و جنس تنوع قابل توجهی دارند. به همین دلیل انعطاف پذیری در طراحی نمای خارجی بیشتر می شود. به عبارتی دست معمار یا طراح ساختمان برای ایجاد نما های منحصربه فرد و مبتکرانه بازتر است. دیوار های پرده ای عایق حرارتی مناسبی به شمار می روند. از این رو به کار گرفتن آنها موجب صرفه جویی در مصرف انرژی توسط وسایل گرمایشی و سرمایشی می شود. سایر مزایای این دیوار ها عبارتند از:
دیوار پرده ای نیازمند نگهداری و پاکسازی منظم است. پاکسازی آنها خصوصاً در ساختمان های بلند نیازمند تجهیزات مخصوص است. برای ساختمان های بلند ، باید دسترسی مناسب به منظور بازرسی ، نگهداری ، تعمیر ، تعویض و تمیز کردن فراهم شود. فراهم کردن دسترسی راحت به ساختمان در صورت بروز سوانحی از قبیل آتش سوزی و … اهمیت بیشتری پیدا می کند. البته در این شرایط نیز خطر تجمع دود و مواد سمی در فضای محصور وجود دارد که باید مورد توجه قرار گیرد.
یکی از دغدغه مراجعه کنندگان به متخصص دندانپزشک ، مدت زمان ارتودنسی است. مدت ارتودنسی در افراد مختلف متفاوت است. دلیل این موضوع اختلاف ساختاری بین فک و دندان های بیماران می باشد. این زمان به طور متوسط بین 16 الی 18 ماه تخمین زده می شود. البته امکان افزایش آن تا 24 و حتی 36 ماه نیز وجود دارد. بنابراین ادعا های صورت گرفته مبنی بر اصلاح لبخند و ایجاد دندان های صاف در کمتر از 6 ماه دروغ است.
در واقع درمان های ارتودنسی کوتاه مدت تقریبا به ندرت رخ می دهد. شاید در زمان کوتاه وضعیت دندان به ظاهر حالت مناسبی پیدا کند. اما متخصص دندانپزشک باید در کنار وضعیت ظاهری دندان ، از تشکیل درست کام و باز بودن راه های هوایی نیز اطمینان حاصل کند. مدت ارتودنسی در جلسه مشاوره و پیش از اتصال آن توسط دندانپزشک مشخص می شود. فاکتور های زیادی بر مدت زمان نیاز بیمار به تجهیزات ارتودنسی تاثیر می گذارد که عبارتند از:
مدت زمان نگهداری ارتودنسی در دهان برای انواع اختلالات با یکدیگر تفاوت دارد. همچنین شدت عارضه دندانی یا فکی ( اکلوژن ) یکی از مهم ترین عوامل تاثیرگذار در مدت زمان ارتودنسی است؛ به عنوان مثال شلوغی خفیف دندان در مدت زمان کوتاه تری بهبود می یابد. اما در شلوغی زیاد ، دندان بیرون زده ، فاصله زیاد دندان ها و … درمان به زمان بیشتری نیاز دارد.
متخصص دندانپزشک بر اساس نوع اختلال فکی دندانی از انواع ارتودنسی برای بیماران استفاده می کنند؛ به عنوان مثال می توان به ارتودنسی ثابت و متحرک اشاره کرد. طول دوره درمان با ارتودنسی ثابت کوتاه تر از نوع متحرک است. همچنین نوع بریس نیز بر مدت زمان ارتودنسی تاثیر می گذارد.
بریس های فلزی یا سیمی از جنس فولاد ضد زنگ طراحی شده و عملکرد قوی در درمان اختلالات دارد. البته امروزه بریس های سرامیکی و نامرئی تا حد زیادی جایگزین نوع فلزی شده است. اگرچه محصولات جدید به لحاظ ظاهری زیباتر به نظر می رسند. اما مدت زمان صاف شدن دندانها در ارتودنسی را افزایش می دهند.
آمار ها نشان می دهد که متوسط طول درمان با ارتودنسی در بزرگسالان بیشتر از کودکان و نوجوانان است. دلیل این موضوع ادامه داشتن روند رشد فک و دندان در سنین کودکی و نوجوانی است. در نتیجه دندان ها به راحتی تغییر شکل یافته و در مکان مناسب قرار می گیرند. این در حالی است که در بزرگسالی رشد دندان متوقف شده و بیشتر به صورت روی هم رفته قرار دارند. به همین دلیل ایجاد تغییر در آنها نیازمند فشار و زمان بیشتری است.
گاهی درمان اختلالات فکی و دندانی در بزرگسالان تا 18 ماه تا 3 سال نیز به طول می انجامد. البته این موضوع همیشه صادق نیست. زیرا علاوه بر سن مسائل دیگری بر مدت زمان صاف شدن دندان ها در ارتودنسی تاثیر می گذارد.
مدت زمان ارتودنسی در صورت بی توجهی و عدم رعایت دستورالعمل های دندانپزشک افزایش می یابد. یکی از این موارد رعایت بهداشت دهان و دندان است. دهان به واسطه تجهیزات ارتودنسی بیشتر در معرض تجمع باکتری ها ، پوسیدگی ، عفونت و انواع بیماری لثه قرار دارد. بروز هر یک از این موارد روند درمان را طولانی تر می کند. به همین دلیل استفاده منظم از نخ دندان و مسواک اهمیت بسیاری دارد.
همچنین استفاده درست از نگهدارنده ارتودنسی ( Retainers ) برای تکمیل فرآیند درمان الزامی است. نگهدارنده بعد از خارج کردن ارتودنسی و به دلیل تمایل دندان برای بازگشت به موقعیت اولیه خود مورد استفاده قرار می گیرد. با این کار دندان و لثه فرصت کافی برای عادت به شرایط جدید را پیدا می کنند. بازه زمانی استفاده از نگهدارنده توسط دندانپزشک تعیین می شود.
علاوه بر موارد فوق ، داشتن عادت غذایی مناسب نیز برای کاهش مدت زمان ارتودنسی ضرورت دارد؛ به عنوان مثال باید از مصرف غذا های سفت و چسبناک به منظور کاهش خطر شکستگی تجهیزات ارتودنسی اجتناب کرد. ذرت بو داده ، آبنبات ، چیپس ، آدامس و … از جمله این موارد هستند.
کاربرد ساندویچ پنل ها در ساختمان به عنوان پوشش دیوار و سقف است. این سازه ها نرم و انعطاف پذیر هستند. ساندویچ پنل از ۳ لایه متشکل از دو ورق فولادی و یک هسته میانی تشکیل شده است. لایه میانی ساندویچ پنل باعث عایق بودن آن در برابر حرارت و سرما می شود. جنس دو ورق تشکیل دهنده این ساندویچ پنل ها از :
جنس آلومینیوم
ورق های آلومینومی به صورت ورق های نازکی هستند. این ورق ها دارای ویژگی ضد خوردگی بوده و بسیار انعطاف پذیر هستند. به همین دلیل به راحتی دور اجسام قرار می گیرند.
ورق گالوانیزه
این ورق ها دارای خاصیت ضد خوردگی هستند. همچنین ورق های گالوانیزه ، وزن سبکی دارند.
ورق آلوزینک
این نوع ورق ، از آلومینیوم ، روی و سیلکون تشکیل شده است. ورق های آلوزینک به دلیل داشتن خاصیت ضد خوردگی و زنگ زدگی ، طول عمر بالایی دارند.
لایه میانی ساندویچ پنل ها بیشتر از جنس پلی یورتان، پشم سنگ ، پشم شیشه و پلی استایرن است. به طور کلی ، در ساختار ساندویچ پنل دو ورق فلزی در دو طرف هسته میانی قرار می گیرند.
امروزه ساندویچ پنل یک سازه بسیار پر کاربرد است. ساندویچ پنل براساس کاربرد آن به موارد زیر تقسیم می شود.
ساندویچ پنل دیواری
از این نوع ساندویچ پنل ها در دیوارسرد خانه ها ، سوله ، کارگاه و منازل مسکونی استفاده می شود.
ساندویچ پنل سقفی
معمولا این ساندویچ پنل ها در ضخامت ۴ و ۱۰ سانتی متر تولید می شوند. کاربرد ساندویچ پنل سقفی ، نصب در سقف سوله است. این نوع ساندویچ پنل ها از لحاظ طراحی با انواع دیگر متفاوت هستند. به طوری که در هنگام نصب بر روی سقف همپوشانی ایجاد کرده و از ورود آب از بالای سقف به داخل ساختمان جلوگیری می کند.
ساندویچ پنل سردخانه ای
این نوع ساندویچ پنل در ساخت سردخانه کاربرد دارد. در تولید این نوع ساندویچ پنل از سه نوع روکش ورق گالوانیزه ، ورق آلومینیوم و ورق آلوزینک استفاده می شود.
همچنین در هسته و عایق بکار رفته این نوع ساندویچ پنل از پلی اورتان استفاده می کنند. ساندویچ پنل ها از لحاظ جنس لایه بیرونی به انواع زیر تقسیم می شود.
از طرف دیگر ساندویچ پنل ها را می توان از لحاظ ساختار درونی آن به موارد زیر تقسیم کرد.
ساندویچ پنل ها در عین ساده بودن، بسیاری از مشکلات ساخت و ساز را برطرف می کنند. به همین دلیل استفاده از ساندویچ پنل های با کیفیت در ساختمان سازی بسیار دارای اهمیت است. برای تعیین کیفیت این سازه ها باید به کیفیت لایه های ساخته شده آن دقت بسیاری کرد.
یکی دیگر از استاندارد های کیفیت انواع ساندویچ پنل ، توجه به کیفیت هسته میانی آن است. سومین موردی که در تعیین استاندار این سازه اهمیت دارد، خاصیت عایق بودن آن است. کیفیت این سه لایه تشکیل دهنده ساندویچ پنل ها در کیفیت نهایی آن تاثیر گذار است.
امروزه استفاده از ساندویچ پنل ها به دلیل داشتن کاربرد های فراوانی که دارد افزایش پیدا کرده است. بعضی از کاربرد های انواع ساندویچ پنل عبارتند از:
انواع ساندویچ پنل دارای مزایای بسیاری است و به همین دلیل امروزه این سازه پیش ساخته بیشتر مورد توجه قرار گرفته است.
وزن پایین
بسیاری از انواع ساندویچ پنل ها دارای وزن پایینی هستند. ساندویچ پنل ها جزء سازه های سبک محسوب می شوند. به دلیل اینکه امروزه ساخت ساختمان با ورزن پایین بیشتر مد نظر است، استفاده از ساندویچ پنل ها کاربرد بیشتری پیدا کرده است. این سازه ها دارای ضخامت کمتری هستند.
مقرون به صرفه و اقتصادی
استفاده از ساندویچ پنل در ساختمان بدلیل داشتن وزن پایین و کاهش هزینه زیر سازه ساختمان بسیار مقرون به صرفه است. در واقع ، قیمت ساندویچ پنل در مقایسه با دیگر سازه ها مناسب است. قیمت ساندویچ پنل به فاکتورهای زیادی بستگی دارد که عبارتند از: ضخامت و کیفیت ساندویچ پنل ، مواد به کار رفته در آن ، رنگ ، طرح ، متراژ و ابعاد .
سهولت در حمل و نصب
برای حمل و نقل این ساندویچ پنل ها نیازی به نیروی متخصص نیست. در نتیجه حمل و نقل آسان ساندویچ پنل ، باعث افزایش سرعت ساخت ساختمان و کاهش هزینه شده است.
مقاومت و ماندگاری بالا
ساندویچ پنل ها در برابر پوسیدگی و ضربه بسیار مقاوم هستند. این ویژگی ، مقاومت سازه را در برابر زلزله افزایش می دهد. همچنین این سازه های پیش ساخته در برابر رشد قارچ و باکتری بسیار مقاوم بوده و در نتیجه از این لحاظ کاملا بهداشتی هستند.
عایق بودن
یکی ازمزایای اصلی ساندویچ پنل نسبت به سازه های سنتی ،عایق بودن آن است. ساندویچ پنل ها ، عایق حرارتی هستند. بنابراین این مزیت باعث صرفه جویی در مصرف انرژی می شود.
سازگاری با محیط زیست
ساندویچ پنل سازگاری بالایی با هر نوع آب و هوا دارد. به همین دلیل با هر نوع شرایط اقلیمی سازگار است. همچنین از این سازه ها در صورت خرابی و یا کنده شدن می توانند مجدد مورد استفاده قرار بگیرند.
تنوع در طرح و رنگ
امروزه پنل های ساندویچی با توجه به هر نوع سلیقه در طرح ها و رنگ های مختلفی تولید می شوند.
ساندویچ پنل ها در کنار داشتن مزایای زیاد ، معایبی نیز دارد. بعضی از این معایب عبارتند از:
ضخامت
یکی از محدودیت های این سازه پرطرفدار ، ضخامت آن است. ساندویچ پنل ها با توجه به استادارد ضخامت جهانی تهیه می شوند. در نتیجه نمی توان با توجه به سفارش مشتری این ساندویچ پنل ها را تولید کرد. بنابراین باید اسکلت سازه با عرض و ارتفاع پنل ها مطابقت داشته باشد.
عایق بودن
انواع ساندویچ پنل ها در برابر شعله های آتش به طور صد در صد عایق نیستند. این مشکل در ساندویچ پنل های نسوز هم قابل مشاهده است. این نوع ازساندویچ پنل ها زمانی که در معرض آتش قرار می گیرند گازهای سمی از خود منتشر کرده و ممکن است کاملا آسیب ببینند